"Dziedziczka": Zjednoczeni miłością

W piątek na antenie Novelas+ dobiegła końca emisja telenoweli "Dziedziczka" (oryg. La herencia), remaku "Dziedzictwa del Monte" (2011), pod wspólnym kierownictwem Juana Osorio i Roya Nelsona Rojasa.

W tej historii, w której kilku braci kwestionuje dziedzictwo magnata awokado, wystąpili Michelle Renaud i Matías Novoa (w jego pierwszej głównej roli w Televisie). Antagonistami byli Daniel Elbittar, Paulina Matos i Elizabeth Álvarez.

W ostatnim odcinku Deborah (Elizbeth Álvarez) ratuje Sarę (Michelle Renaud) i Julietę (Paulina Matos) przed Pedro (Daniel Elbittar), a on ucieka po postrzeleniu Lucasa (Juan Pablo Gil). W chatce, osaczony i dręczony duchami przeszłości Pedro, zjada bułkę nasączone trutką na szczury i umiera w ramionach Juana (Matías Novoa). Jakiś czas później Sara i Juan pobierają się. Widzimy również, że Rosa (Tiaré Scanda) i Próspero (Julián Gil) godzą się. Julieta umiera w szpitalu, a Deborah nawiązuje kontakt z kolejnym wpływowym mężczyzną. Kilka miesięcy później mieszkańcy Santa Catalina wraz z ciężarnymi - Palomą (Mildred Feuchter) i Sarą przygotowują się do chrztu syna Mateo (Mauricio Henao) i Juliety.

Aby opowiedzieć, jak zakończyła się historia, zastosowano kilka przeskoków w czasie, pokazując istotne zmiany, które zaszły w bohaterach. Widzieliśmy Sarę w eleganckiej sukni ślubnej na jej ślubie, ale nie przekonała nas nagła „ogromna” miłość, jaką wyznała swojemu wrogowi Juliecie w ostatnich dniach jej życia. Dobrze, że była wyrozumiała i wyważona, ale nie było wiarygodne zaoferowanie jej niemal siostrzanej relacji.

W kilku scenach kilka tajemnic zostało ujawnionych widzom, ale nie bohaterom historii. Nikt nie wiedział, że to Pedro spowodował wypadek Severiano (Leonardo Daniel) . Nikt nie wiedział, że to Rosa otruła Deborę. Nikt nie wiedział, że Simón nie wezwał pomocy na czas, aby uratować Severiano. Nikt nie wiedział, że Cornelio (Diego de Erice) był tym, który zorganizował atak na hacjendę Del Monte.

Dalsza część artykułu pod zdjęciem.

fot. Televisa

Z perspektywy czasu widać, że jedynym, który poniósł konsekwencje swojego zła, był Pedro. Prospero przebaczył Rosie i szczęśliwie kontynuował swoje małżeństwo. Simón (Emmanuel Palomares) zyskał wybaczenie wszystkich, a jego ciężarna żona dała mu kolejną szansę. Deborah wybrała się w podróż i wróciła do swoich starych nawyków, gdy poznała bogatego mężczyznę. Julieta rzeczywiście zmarła na raka, ale zawsze postrzegaliśmy ją tak samo, nie charakteryzowano jej jako pacjentki nieuleczalnej. Co więcej, całe zło, które zdawało się czaić w dziecku Tadeo (Andrés Ruanova), zostało zapomniane i sprawa ta nie była już dłużej omawiana.

Zjednoczeni ambicją i miłością

"Dziedziczka" była pierwszą próbą oderwania się ekipy Juana Osorio od „komedii” familijnych, które zajmowały ich czas od czasu „Una familia con suerte” (2011) i powrotu do tradycyjnych melodramatów. Wynik okazał się rewelacyjny. W tej historii widzieliśmy pełne pasji postacie, podłych złoczyńców, konflikt rodzinny i wszystko to rozgrywające się w typowym meksykańskim miasteczki.

W przeciwieństwie do "Dziedzictwa del Monte", tutaj bracia wyglądali na bardziej miejskich niż ich odpowiednicy. Męscy bohaterowie byli bardzo zadbani pod względem wizualnym, szczególnie w przypadku Matíasa Novoa, Daniela Elbittara i Emmanuela Palomaresa. Michelle Renaud dzięki swoim udanym strojom miała nawet większą prezencję na scenie, w przeciwieństwie do innych jej telenowel.

Historia Sary i Juana to historia dwóch istot, które spotkały się w wyniku tragedii i z biegiem czasu zakochały się w sobie pomimo wszystkich okoliczności, które działały przeciwko nim. Sara była wykształconą kobietą, zmanipulowana jednak przez matkę w celu uzyskania spadku, który nie należał do niej. Juan był mężczyzną ze strony ojca, o wielkim poczuciu odpowiedzialności, ale ślepym na otaczających go wrogów.

Wokół Sary i Juana byli bracia Del Monte. Czarny charakter Pedro, którego motywowała jedynie ambicja; niestabilny Simón, który był psychologiem, ale to on pilnie potrzebował pomocy psychologicznej; melancholijny Mateo, zakochany w miłości, która wydawała się niemożliwa; i dobroduszny Lucas, młody człowiek bojący się swoich traum.

Interesującą rzeczą w fabule był sposób, w jaki Dante (Sergio Basáñez), Deborah i Pedro poruszali wszystkimi jak figurami szachowymi w grze z czasem o szeroko omawiane dziedzictwo.

W telenoweli aktorski zwyciężyli złoczyńcy grani przez Daniela Elbittara i Elizabeth Álvarez . Minęło dużo czasu, odkąd widzieliśmy postać tak pokręconą jak Pedro del Monte, facet z traumą, który miał złowrogą salę tortur godną horroru. Z drugiej strony Álvarez był już poza telewizją przez wiele lat, a rolą Deborah Portillo zaznaczyła swój triumfalny powrót.

Fabuła rodziny Millán miała swoje wzloty i upadki, ale postacie Tiaré Scandy, Juliána Gila , Esmeraldy Gómez i Nicole Curiel pokazywały dobre wątki dramatyczne. Inni, którzy się wyróżnili, to Sergio Basáñez, Roberto Blandón, Juan Carlos Barreto i Amaranta Ruiz.

Jesteśmy bardzo szczęśliwy z szansy, jaką otrzymali Matías Novoa i Daniel Elbittar. To dwójka aktorów słabo wykorzystanych kiedyś przez TV Azteca, którzy po odejściu z tej wytwórni pozostali w zawieszeniu niepewności pomiędzy telenowelami. W ostatnich latach grali w Televisie krótkie lub wywierające niewielki wpływ postacie i tutaj otrzymali wspaniałą szansę.

Matías Novoa to prawdziwy aktor, choć musimy przyznać, że zdarzały mu się lepsze kreacje. Podobnie jak Daniel Elbittar, to ogromna satysfakcja widzieć, jak bardzo rozwinął się już jako aktor. Emmanuel Palomares to kolejny z młodych aktorów, który stopniowo zyskiwał na popularności w meksykańskich telenowelach. Mamy wrażenie, że już zasłużył na miejsce, w którym jest osią centralną. "Dziedziczka" właśnie otworzyła im na oścież drzwi do sławy. Obecnie wszyscy troje grają główne rolę męskie w najnowszych telenowelach Televisy - "Marea de pasión", "El amor no tiene receta" i "Vivir de amor".

Televisa "Dziedziczką" otworzyła również drogę nowemu producentowi (Roy Rojas), a przede wszystkim zaprezentowała nam tradycyjną historię niezniszczalnego gatunku melodramatu.